Geven en Ontvangen, niet zo eenvoudig

Vinden we het niet allemaal leuk om een cadeau van een ander te krijgen?  Maar hoe komt het dan dat we het zo moeilijk vinden om écht te ontvangen? 

Het woord cadeau kunnen we ruim zien; het kan een materieel cadeau zijn, een bos bloemen, een verjaardagscadeau, maar ook liefde, een compliment of hulp. 

Geven en nemen geeft flow, het vormt een energetische cirkel.

Geef je alleen maar, in welke vorm dan ook, dat gaat het je op den duur energie kosten, ontvang je alleen maar dan zal ook die energie stokken.  Belangrijk is dat het geven en ontvangen onvoorwaardelijk is. Wat ik hiermee bedoel is dat er geen verwachtingen, geen voorwaarden zijn betreft geven en nemen. Het lijkt misschien heel logisch wat ik schrijf, maar in de praktijk zal je vast herkennen dat dit niet altijd zo eenvoudig is.  

Tips en inzichten om écht te geven en te ontvangen: 

Geef niet iets omdat je denkt dat het van je verwacht wordt, omdat de ander het jou ook heeft gegeven. Geef vanuit je hart. 

Je kunt een compliment geven, maar niet omdat je hoopt dat de ander jou direct een compliment terug geeft. 

Of iemand geeft je een compliment over je mooie jas en je zegt; ‘ach die jas is al jaren oud’ of ‘het was een ‘uitverkoopje’ oid. Dan ontvang je niet echt het compliment. Oefen eens met iemand om diegene een aantal complimenten te geven, zodat de ander die volledig kan ontvangen. Hij of zij laat het compliment echt binnenkomen, neem daar even de tijd voor, en je zegt alleen maar : ‘dank je wel’.

Draai vervolgens de rollen om en laat de ander jou een aantal complimenten geven.

Wat gebeurt er binnenin jou?

Kun je complimenten daadwerkelijk ontvangen? 

Geef niet om aardig gevonden te worden.  Veel mensen zijn pleasers. Pleasers geven graag, cijferen zichzelf sneller weg, schuiven de ander naar voren, zijn bang voor afwijzing, vinden het lastig om hun grens duidelijk te stellen, denken dat ze waardering moeten verdienen van de ander.                      

Dit patroon van pleasen ontstaat veelal in de jeugd. Dit is veelal een overlevingsmechanisme dat je toentertijd veel opleverde. Je bent als kind nog afhankelijk van je ouders, familie, school etc. en een overlevingsmechanisme geeft veiligheid.  Als je je bewust wordt van je patronen, kun je ze veranderen.

Ga eens bij jezelf na; ben jij een pleaser? Geef jij oprecht of word je door te geven meer gewaardeerd?

Het jezelf waard vinden om te ontvangen.

Herken je dat; je krijgt een mooi en/of duur verjaardagscadeau en je zegt je dan bv ; ‘dat had je niet hoeven doen’?

Waarom zeg je dat eigenlijk??

Heb je een schuldgevoel, omdat je niet hetzelfde terug kan geven?

Vind je wellicht dat je het niet waard bent?  Blijkbaar ben je het wel waard, omdat je het krijgt, maar jouw idee van jezelf heeft hier een oordeel over, vooral naar jezelf. 

-Of krijg je wellicht niet zo’n groot cadeau en heb je daar dan je oordeel over; ‘ik geef haar meer dan de ander’ of ‘zie je wel, ik ben het niet waard’ 

Vaak gaan er veel stemmen door je hoofd die over waardering gaan.

Waardering begint met eigenliefde, waardering voor wie jij bent, het onvoorwaardelijk lief hebben van jezelf. Je Misschien is dat wel de grootste les voor de mens, maar oefening baart kunst en je kunt ten alle tijden weer opnieuw beginnen.

Ga eens bij jezelf na wat gebeurt er eigenlijk met jou betreft het ontvangen van een cadeau?

Maakt het nog uit van wie je dat cadeau krijgt, betreft het gevoel van waardering en écht kunnen ontvangen?

Hulp aanvaarden of geven

Vaak hoor ik dat mensen zeggen: ‘ik heb zoveel gegeven en ik ontvang niets terug’.

Er is een boosheid of teleurstelling hierover.

Er zit een verwachting in je; ik geef aan jou en jij geeft aan mij en dat is ‘logisch’.

Althans dat vind jij, omdat geven voor jou wel iets heel natuurlijks is. Misschien ben jij wel heel verzorgend of heel invoelend of misschien heb jij dit van huis uit geleerd.

Ga niet wachten dat iemand je hulp gaat aanbieden.

Hulp vragen is dan de oplossing.

Hulp vragen kan spannend zijn. Ik herken het zelf ook. Ik ben daar nooit goed in geweest. Ik vond dat ik het allemaal wel zelf kon.

Hulp vragen en/of aanvaarden betekent controle loslaten en dat kan ook heel lastig zijn.

Niemand zal het exact zo doen als jij.

Ben je bereid de ander het op zijn of haar manier te laten doen, zonder je er teveel mee te bemoeien?

Als je steeds bezig bent commentaar te leveren, zal het plezier om jou te helpen snel wegvloeien. Dan kost het nog meer energie, zowel voor jou als de ander.

Kijk maar eens hoe een ander het doet, misschien leer je er wat van.

De volgende quote heeft mij goed geholpen en daarom deel ik deze graag:

‘Geholpen moeten worden geeft onmacht, hulp vragen geeft kracht.!’

Utrecht 13 juli 2019

copyright Hanke Hermse

leveninverbinding.nu