Ik was een dertiger en had een vriendin op bezoek die tegen me zei; ‘ Jij heb écht een perfect leven; je hebt een groot huis, een prachtig kind, een baan, een aardige man en je ziet er goed uit.’ Juist toen realiseerde ik me dat mijn leven eigenlijk helemaal niet zo perfect was. Materieel gezien had ik het toen goed, maar mijn baan was nou niet bepaald mijn droombaan en ik was zo onzeker dat ik ook niet kon zien dat ik er best goed uit zag. Ik zag vooral wat er niet goed aan mij was. Zo zie je maar; schoonheid zit van binnen. Dat is duidelijk. Al met al, ik voelde me niet vrij om mezelf te zijn. Ik paste me aan. Dat was veilig.
Voor de buitenwereld leek alles goed. The happy view, maar mijn binnenwereld was helemaal niet zo oké.
Toch bleef ik gewoon maar op dezelfde voet doorgaan; onbewust. Ik besefte toen niet genoeg dat als je altijd maar hetzelfde blijft doen, er niets zal en kan veranderen.
Het leek mij bijvoorbeeld best leuk om te schilderen, maar daar durfde ik niet aan te beginnen, want er was een oud en vertrouwd stemmetje in mijn hoofd dat zei: ‘ als je iets doet, moet je het goed doen’. Dat stemmetje had ik ooit gehoord als kind en ik had deze boodschap aangenomen als waarheid.
Op een dag, tijdens een uitje met een paar vriendinnen, gingen we schilderen. Zoveel lol als de anderen hadden, zoveel onzekerheid ervoer ik. Het maakte mij verdrietig en de tranen stonden in mijn ogen. Ineens kwam er een andere stem in mijn hoofd die zei; ‘ Ben je nou helemaal gek om dat beperkende stemmetje te geloven? Het is helemaal niet erg als je fouten maakt of als je iets niet of nog niet kan.’
En dat was een begin van een verandering. Hoe kan je nou iets leren als je denkt dat je het al moet kunnen? Fouten maken mag. Daar leer je juist van. Het klinkt als een open deur, zo eenvoudig, maar soms is het een enorme stap om dit te kunnen ervaren, het toe te staan.
Ik beweer niet dat ik van de ene op de andere dag veranderd ben. Meestal kost zoiets tijd en die tijd mocht en kon ik nemen. Ik heb heel veel cursussen gevolgd betreft persoonlijke ontwikkeling, meditatie, healing en mediumschap en ik begon de inzichten, over wie ik ben of juist niet ben , steeds leuker te vinden, zelfs de confrontaties. Niet omdat die confrontaties zo prettig waren, maar omdat het mij helderheid bracht en brengt.
Nog steeds dienen de beperkende stemmetjes, de aannames, zich aan, want onze mind houdt niet zo van veranderingen en doet erg z’n best om alles hetzelfde te houden. Alleen nu herken ik de stemmen eerder. Soms is het ‘ te laat’, en laat ik me verleiden om toch mee te gaan in beperkende gedachten. Dat heeft dan zo z’n gevolgen. Daar leer ik dan weer van. En soms herken ik ze op tijd en kan er dan, al dan niet met humor, naar kijken om er vervolgens niet in mee te gaan. Dat geeft mij kracht, rust, vrijheid en (zelf)vertrouwen.
Intussen schilder ik met veel plezier. Ik heb nog heel veel te leren, maar dat mag!
Misschien herken jij jezelf in dit verhaal en/of heb je een verlangen om meer kracht,innerlijke rust, (zelf)vertrouwen en vrijheid te ervaren, dan is het nu de tijd om jezelf dit te gunnen en de eerste stappen te zetten.
Utrecht, oktober 2017
copyright Hanke Hermse
# onzekerheid, bewustwording, persoonlijke ontwikkeling, healing, mediumschap,