LEVENINVERBINDING.

Een gechannelde boodschap ten tijde van civid-19

Mezelf durven te laten zien is een thema dat al mijn leven lang speelt. Anderen voor laten gaan is wat ik te makkelijk doe. Behalve dat ik het anderen gun, is het soms ook fijn om me te verschuilen. Maar ik heb daarin; dat verschuilen, geen zin meer. Waarom zou ik dat moeten doen? Ik heb genoeg te bieden en het is eigenlijk niet fair dat ik de mooie inzichten die ik vanuit ‘ het universum’, ‘God’, ‘all that is’, bewustzijn of hoe je het ook noemt, mag ontvangen en niet deel.

Vastgeroest denken, dat al een leven lang meegaat, houdt veranderingen tegen, vaak zonder dat je het weet. Je bent hier dan niet van bewust, maar voel je wel dat je vastloopt en dat je een nieuwe richting in wil slaan. Verandering begint bij jezelf, op het moment dat je gaat 'lopen' ofwel bewegen. Soms durf je nog niet, want je weet de richting niet, je ziet als het ware geen hand voor ogen en soms lijkt het alleen maar kouder of onduidelijker te worden, want niet elke verand

Een Hindu -heilige die de rivier Ganges in India bezocht om een bad te nemen stuitte op een aantal familieleden die ruzie hadden en tegen elkaar aan het schreeuwen waren. Hij keek naar zijn discipel, lachte en zei: “Waarom schreeuwen mensen tegen elkaar als ze boos zijn?” De discipel dacht even na en zei: “Omdat we onze kalmte verliezen”. “Maar waarom zou je tegen iemand schreeuwen die pal naast je staat? Je kan precies hetzelfde zeggen op een heel andere, zachtere manier” ze